KERKTELEFOONNIEUWS MAART 2004:

REACTIE

In het maart '03 nummer van Kerktelefoonnieuws werd een stukje geschreven met als titel "Luid en Duidelijk" waar iets werd gezegd over verbindingen die vroeger tot stand kwamen in het leger of bij de politie, waarbij deze uitdrukking vaak werd gebezigd.

De kern van het verhaal was, dat heden ten dage in kerken wel sprake is van (ge)luid, maar dat voor wat betreft duidelijkheid er nog heel veel te wensen valt.

De reactie kwam van iemand die dit stukje had gelezen en die graag eens wilde praten, zoals hij zei op "niveau". Het zal u wel heel wat positieve reacties hebben opgeleverd en er zullen waarschijnlijk heel wat kerken zijn geweest die om een onderzoek of een meting hebben gevraagd? Toen daar voorzichtig op werd geantwoord dat betrokkene de enige was die reageerde, viel er een lange stilte.
Maar, wat moet je dan nog meer schrijven om reacties uit te lokken, was de volgende vraag. En dat beste mensen die dit lezen leg ik maar eens aan u voor.

Nooit schrijf ik mijn stukjes in Kerktelefoonnieuws in de "ik" vorm, maar in een paar zinnen, wil ik daar deze keer van af wijken.

Ik wil wel eens weten of bij U, in iedere kerk afzonderlijk WOORD VOOR WOORD kan worden verstaan ?

Laten we eerlijk zijn, men denkt dat het nu eenmaal zo hoort, dat in een grote holle ruimte, zoals in een kerk galm en echo te horen zijn als er geluid in die kerk wordt gemaakt. Je hoeft geen techneut te zijn om te weten dat het hier om akoestiek gaat.
Muzikale uitvoeringen en uitvoerende koren en orgelklanken komen fantastisch tot uiting bij een goede akoestiek. Dit is 100 % waar, maar bijna in alle kerken ligt het accent op gesproken woord.
Zo, nu zijn we eindelijk waar we moeten zijn, SPRAAK en MUZIEK verhouden zich tegenover elkaar als vijanden. Bij spraak gaat het om vorming van letters tot woorden die aankomen in het hersencentrum van een mens, waardoor deze verstaat en begrijpt wat die ander zegt. Bij muziek gaat het om variatie van melodieuze vibrerende klanken die zogezegd het oor strelen en waar men gevoel bij heeft.

Als Rayonvertegenwoordigers vragen krijgen over probleempjes met de ringleiding of aansluiting van kerktelefoon, wordt altijd de vraag gesteld: Hoe is het met de spraakverstaanbaarheid in uw kerk? Vaak wordt dan de vraag gesteld: Hoezo?
Nou kijk, daar zijn nu die regelmatige stukjes in Kerktelefoonnieuws voor.

Zou het niet leuk zijn om eens wat vaker op een reactie in te gaan zodat het niet een eenzijdig verhaal wordt, maar een wederzijdse opkikker? Weet u wie hier het meest bij gebaat is?

De al wat oudere luisteraar, die in de kerk of thuis voor het kastje van de kerktelefoon zo'n moeite heeft om alles te kunnen verstaan, waar hij of zij zo vol van is.

Jan de Vries.